«Arteak hezkuntzan garrantzia handiagoa eduki beharko luke»
Maite Arboniesek (Zumarraga, 1989) Zumarragako Santa Isabel jaietako egitarauaren azala aukeratzeko lehiaketa irabazi du. 2010ean ere berak irabazi zuen lehiaketa hori. Umetatik gustatzen al zaizu artea? Beti asko gustatu zait
Maite Arboniesek (Zumarraga, 1989) Zumarragako Santa Isabel jaietako egitarauaren azala aukeratzeko lehiaketa irabazi du. 2010ean ere berak irabazi zuen lehiaketa hori.
Umetatik gustatzen al zaizu artea?
Beti asko gustatu zait eskulanak egitea. Beasainen Batxilergo artistikoa egiteko aukera zegoen, baina hemen gelditu nintzen eta zientziak ikasi nituen. Orduan konturatu nintzen ez zela hura niri gustatzen zitzaidana eta artea ikasi behar nuela.
Zein ikasketa egin zenituen?
Arte Ederrak ikasi nuen eta ondoren irakasle izateko master bat egin nuen. Ordutik, ikastaro asko egin ditut. Egun, arteterapia eta sormen ikastaroak egiten ari naiz. Arteterapia artea eta psikologia uztartzen dituen laguntza mota bat da.
Nola dago lan mundua?
Norberak bere bidea aukeratu behar du. Niri haurrak eta hezkuntza asko gustatzen zaizkit. Arteak hezkuntza munduan orain arte eduki duena baino garrantzia handiagoa eduki behar duela uste dut eta horretan ari naiz. Nire garaian plastika ikasgaiari oso garrantzia txikia ematen zitzaion, baina plastikaren eskutik gauza asko landu daitezke. Sormena oso garrantzitsua dela esaten dute eta artea sormena lantzeko oso baliagarria da.
Erakusketa asko egin al dituzu?
Sekula ez naiz erakusketa bat egitera ausartu. Jendeak nire lanak erakusteko esaten dit, baina nire lanak nireak dira. Oso zaila egiten zait erakustea. Hori dela eta, lehiaketetara ere ez naiz aurkezten. Nire erakusketa bakarra gurasoen etxean dago.
Nolakoak dira zure lanak?
Azkenaldian ez dut asko margotu, haurrei tailerrak ematen ari bainaiz. Normalean, margolanak berak esaten dit nondik jo. Elementu asko nahasten ditut: akuarela, papera… Arte Ederrak ikasten ari nintzenean serigrafia eta grabatua asko gustatu zitzaizkidan, baina horiek egin ahal izateko tresna asko behar dira.
Arte abstraktua ala figuratiboa gustatzen al zaizu?
Beti sartzen dut elementu figuratiboren bat. Gauza anbiguoak asko gustatzen zaizkit. Baita marrak ere. Mantxak eta marrak nahasten ditut. Koloreei dagokienez, boladak izaten ditut: batzuetan biziak erabiltzen ditut eta besteetan ilunak.
Ez duzu lehiaketetara aurkezteko ohiturarik, baina Zumarragako jaietakoa bi aldiz irabazi duzu dagoeneko.
Hiru aldiz aurkeztu naiz. Irailean Asiara joango naiz lau hilabeterako eta lehiaketan parte hartzea erabaki nuen, ea zortea nuen. Beste behin, lehengusina eta biok ipuin lehiaketa batetara aurkeztu ginen. Berak ipuina idatzi zuen eta nik marrazkiak egin nituen.
Kartelean zapiak eta ezpata dantzarien gerrikoa ageri dira.
Ez nuen Antio edo dantzariak margotzeko gogorik, askotan erabili baitira. Kontzeptu bat erabiltzea pentsatu nuen. Dantzarien soka aukeratu nuen. Hala, soka bat margotu nuen. Ondoren, dantzarien zapiez gogoratu nintzen. Eskuetan margotu nahi ez nituenez, sokan zintzilik jarri nituen, banderatxoak izango balira bezala. Ondoren, dantzarien gerrikoa gehitu nien, buelta emanda. Sinpleegia zela iruditu zitzaidan, baina beti hori gertatzen zait. Egia esan, gustura gelditu nintzen.
Epaimahaikideekin hitz egin al duzu?
Batekin bakarrik hitz egin dut, kalean. Deigarriena letren konposaketa iruditu zitzaiela esan zidan. Letrei garrantzia handia ematen diet. Irudiari lehentasuna ematen diogu, baina letrak kartel baten erdia izan daitezke.
Asiara zoazela esan duzu.
Bikotearekin noa, lau hilabeterako. Birmania, Kanbodia, Laos… ezagutzera goaz, baina beharbada margotu ere egingo dut. Ideia bat dut, baina ez dakit garatuko dudan: bidaia osoa marrazkitan jaso nahi dut, haurrak protagonista direla.
